* کاتگوت معمولی Plain Catgut : نسبتا سرعت بالا و غالبا در فاصله5 - 10 روز توان استحکام خویش را از دست می دهند و در مسافت 70 روز در بافت های تن هضم و جذب می گردند . برای لیگاتور عروق کوچک و بخیه زدن چربی تحت پوست بکار می‌رود . در میزان های 3 تا 5 - 0 موجود است . رنگ ارگانیک آن زرد رنگ است ولی ممکن است با رنگهای آبی رنگ یا این که مشکی رنگ رنگ کردن شود . در جراحی های زیبایی صورت ممکن است این نخ در پوست استعمال شود زیرا بیشتر از یک هفته نیاز به وجود بخیه در صورت نیست .
نخ های بخیه جراحی اکنون یکی‌از اضطراری ترین ابزارها و تهیزات طبابت مو جود در اتاق کار می‌باشند که جهت ترمیم بافت های مجروح و بستن جراحت ها و موضع کار مورد به کار گیری قرار میگیرند . بخیه زدن یا این که به اصطلاح انگلیسی Suture ( سچور ) در معنای دوختن جزء بافت تن است .
انواع نخ جراحی
اشکال نخ بخیه از لحاظ قابلیت و امکان جذب :
نخ های بخیه و مواد تشکیل دهنده آن به دو مدل جذبی و غیرجذبی تقسیم می گردند ; نخ های جذبی برای بستن آسیب در لایه های عمقی , مخاط , باطن دهن و لب مستعمل و برای بستن لایه های سطحی تن ( پوست ) از نخ های غیرجذبی به کار گیری می شود .
۱ - نخ‌های بخیه قابل جذب ( absorbable sutures ) :
نخ‌های قابل جذب نصیب عمده‌‌ای از استحکام مکانیکی خویش را طی دوره‌ای دو تا شش ماهه از دست میدهند . نکته قابل توجه تفاوت فی مابین کاهش استحکام مکانیکی در طی پروسه جذب و حذف مواد تخریب شده از تن است . بنابراین که یک نخ ممکن است استحکام خویش را در مقطع کوتاهی از دست بدهد , ولی به ماه‌ها و یا این که سالیان زمان احتیاج داشته باشد تا کاملاً جذب شود .
بخیه ( به انگلیسی : Suture ) در طبابت به مفهوم دوختن آسیب یا این که آسیب با اشکال متمایز از نخ و سوزن است .
نخ بخیه از یک‌سری جهت به یک سری گونه قابل تقسیم است
از لحاظ منشاء ساخت به دو نوع : ارگانیک و تصنعی
از حیث صورت فیزیکی به دو جور : تک رشته‌ای و یک سری رشته‌ای
از حیث جذب تن به دو مدل : قابل جذب و غیرقابل جذب
نخ بخیه و گونه های آن
نخ جراحی
بخیه زدن در جراحی به معنای دوختن جزء بافت تن است که به‌وسیله‌ی نخ بخیه و سرسوزن‌های منحصر به فرد انجام میشود .
به نقل از ایسنا , بنابر اعلام سدان مد , نخ بخیه که امروزه یکی پرکاربردترین امکانات طبی می باشد در گونه های متفاوتی طبقه‌بندی می گردد .
طبقه‌بندی‌های متفاوت نخ بخیه عبارت‌اند از :
· قابل‌جذب یا این که غیر قابل‌جذب بودن
· مونوفیلامنت یا این که مولتی فیلامنت
· ارگانیک یا این که تصنعی و مصنوعی بودن
مهم ترین طبقه‌بندی آنان , دسته‌ی نخستین یعنی قابل جذب یا این که غیرقابل جذب بودن میباشد .
نخ‌های قابل‌جذب مشتمل بر مورد ها تحت هستند :
· کاتگوت
· کرومیک
· ویکریل و دگزان
· ماکسون و PDS
نخ‌های غیرقابل جذب هم عبارت‌اند از :
· نایلون
· سیلک
· نخ‌های فولادی ضدزنگ یا این که نخ‌های سیمی
کاتگوت که یک کدام از اشکال نخ‌های قابل جذب است به دو دسته کاتگوت بی آلایش و کاتگوت کرومیک تقسیم‌بندی می‌گردد . نخ کاتگوت از کلاژن بافت تحت مخاط روده‌ی گوسفند و یا این که بافت سروزی روده‌ی گاو به دست میاید . این جور از نخها در ضخامت‌های در میان ۳ تا ۷/۰ ساخته می گردند که در تن باقی نمانده و به‌وسیله‌ی آنزیم‌های تن جذب میشوند . گونه های متعدد نخ بخیه انگیزه مشابهی را دنبال میکنن و آن بستن جزو پوست به هر علتی که شکافته شده و یا این که جراحی شده است . ولی آنان تمامی مانند نیز نیستن . نخ های بخیه دسته های متمایز دارن و پزشکان از گونه های آن برای موردها گوناگون استعمال میکنن . اصطلاح “ بخیه ” به مراحل دوخته شدن جای آسیب با سوزن و نخ منحصر به وسیله دکتر معالج که سبب ساز مسدود شدن دهانه ی محل جراحت میشود میگوند . عالی است که بدانید نخ های بخیه اکثر زمان ها غیر قابل جذب می‌باشند چرا‌که از مواد شیمیایی در ساخت آنان مستعمل . ولی برخی از نخها برای تن غیر زیان آور بوده و به دلیل مواد تشکیل دهنده آن ها در تن جذب میشن . درین مقاله قصد داریم شمارا با هر آنچه در مورد بخیه ها وجود داره بیشتر آشنا کنیم .
منبع :
https://sedanmed.ir/product-category/medical-supply/surgical-consumable/suture-thread/
